Życie wspólnotowe

02-11-2013

Wszędzie tam gdzie są bracia próbują żyć ideałem Nazaretu. Mieszkają po dwóch, trzech lub czterech, nie odróżniając się zbytnio od otoczenia. Podobne mieszkanie, ten sam poziom życia. Wierzą, że żyjąc właśnie takim życiem, bez niczego, co stwarza dystans, można pogłębiać wartości ewangeliczne - prostotę, przyjaźń, dzielenie się. I widzą, że właśnie ludzie ubodzy pomagają im odkryć prawdziwe wymagania i aktualność Ewangelii. Czasami z różnych przyczyn zaistnieje sytuacja, że jeden z nich zamieszka sam, choć bracia starają się by stan ten nie trwał długo i by ten brat miał ścisłe relacje z innymi wspólnotami.

Mali Bracia Jezusa żyją w ścisłej jedności braterskiej,  według przykazania, które dał Jezus: "Miłujcie się wzajemnie tak jak ja was umiłowałem... Po tym poznają, że jesteście moimi uczniami." Miłość jaką mają do siebie nawzajem oraz odwaga aby pokonać trudności życia braterskiego świadczą o prawdzie ich miłości do każdego człowieka. Bracia starają się mieć systematyczne spotkania, by dzielić się głębiej tym, co przeżywają zarówno tym co sprawia im radość jak i trud. Na takim spotkaniu wzajemnego dzielenia poświęcają czas by pogłębiać swoje relacje poprzez wzajemne wsłuchiwanie się w siebie. Starają się także przekraczać swoje ograniczenia w miłości i dialogu i w czasie braterskiego spotkania wyrażać to co może sprawiać im trudności i powodować zranienia we wspólnym życiu braterskim.

Od Jezusa uczą się oni patrzeć na każdego człowieka z łagodnością i pokorą oraz kochać go jako brata odkupionego tą samą Krwią. (Konst.)