Charyzmat

02-11-2013

MAŁE SIOSTRY JEZUSA

kontemplacyjne w świecie

 

kolaz male siostry

 

„Bądźcie kontemplacyjne,

pozostając bardzo blisko waszych braci,

wtapiając się w ich życie,

dzieląc ich radości i cierpienia,

stając się wszystkim dla wszystkich!”

mała siostra Jezusa Magdalena

 

 

MB pani calego swiataPowołanie do kontemplacji w świecie jednoczy w sobie dwa, tylko pozornie przeciwstawne, bieguny. Jest to życie ukryte i głęboko zakorzenione w Bogu i zarazem włączone w nurt codzienności, poprzez relacje przyjaźni i dzielenie warunków życia i pracy z ludźmi, którzy nas otaczają. Trwamy przed Jezusem na codziennej adoracji - w ciszy osobistego spotkania… i pragniemy szukać i odkrywać ślady obecności Boga w zwyczajnych wydarzeniach każdego dnia.
Relacja z Jezusem kształtuje wszelkie nasze relacje – zarówno we wspólnocie, jak i z innymi ludźmi. Jezus jest pasją naszego serca, On nadaje naszemu życiu sens i kierunek. Jego miłość pragniemy głosić całym życiem – to stanowi naszą misję w Kościele. Miłość Boga -  Jezusa, który na drogach Galilei był bliski każdemu, zatrzymywał się, by spojrzeć na konkretnego człowieka, spotkać go w jego sytuacji życiowej. Jezusa, który wzruszał się ludzką biedą, uzdrawiał,  odwiedzał domy grzeszników, dotykał trędowatych i przytulał dzieci…  Jezusa, który sam najpierw stał się niemowlęciem, bezbronnym i rozbrajającym serca, Bogiem pełnym łagodności i dostępnym dla wszystkich…

 

"Przyjmij z rąk Maryi maleńkiego Jezusa i nieś Go na cały świat [z Jego orędziem pokornego i ufnego zawierzenia, prostoty, ubóstwa, cichości, pokoju, radości i miłości]. Bądź zawsze z Nim".


"Kontemplując małego Jezusa, małe siostry będą trwać w zadziwieniu odkrywając w Nim wielkość ukrytą pod pozorami słabości. (...) Będą upodabniać się do Jezusa, który odrzucił posługiwanie się siłą i nie miał nic poza mocą miłości".

 

dzieciatko

 

Duchowość Żłobka jest dla małych sióstr źródłem dziecięctwa duchowego.

Szczególną misją małych sióstr jest żyć tą tajemnicą i nieść Jej orędzie na cały świat w sposób prosty: przez rozmowę, modlitwę, śpiew, a przede wszystkim przez świadectwo prostoty, małości, pokory, dyspozycyjności wobec innych, łagodności i radości.