Zaproszonym przez Boga

Ewangelia Mt 22, 1-14

Jezus w przypowieściach mówił do arcykapłanów i starszych ludu: Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi. Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść. Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem: Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę: woły i tuczne zwierzęta pobite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę! Lecz oni zlekceważyli to i poszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa, a inni pochwycili jego sługi i znieważywszy [ich], pozabijali. Na to król uniósł się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich spalić. Wtedy rzekł swoim sługom: Uczta wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni. Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie. Słudzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala zapełniła się biesiadnikami. Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka, nie ubranego w strój weselny. Rzekł do niego: Przyjacielu, jakże tu wszedłeś nie mając stroju weselnego? Lecz on oniemiał. Wtedy król rzekł sługom: Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych.

Rozważanie

Bóg zaprasza nas na ucztę. I to ciekawe, że Bóg zaprasza mnie takiego jakim jestem, mało tego to zaproszenie skierowane jest do wszystkich i jak zaznacza papież Franciszek, Kościół jest nie tylko dla ludzi dobrych: „Kościół nie jest bowiem tylko dla ludzi dobrych, a należą do niego grzesznicy, którzy zostali zaproszeni, posiadający różne dary - dar proroctwa, nauczania. Każdy ma jakieś dary, jakieś cechy. Na ucztę przynosi się to wszystko, co mamy i korzysta z tego wspólnie, uczestnicząc w niej w pełni. Trzeba na nią wejść w pełni, ze wszystkimi, a nie tylko w wybranym gronie”
Dzisiaj przychodzimy na ucztę, na której Pan przyjmuje nas grzeszników i jada z nami. Taką szczególną ucztą na którą zawsze jesteśmy zaproszenie, zawsze nasze imię jest na liście zaproszonych gości jest Eucharystia. Spotkanie z Jezusem, który karmi nas swoim ciałem  nie jest ucztą jedynie dla wybranych i świętych, bo przecież Bóg do zastawionego stołu zaprasza właśnie grzeszników. Św. Augustyn mówił: "ponieważ codziennie jestem chory - codziennie potrzebuję lekarza".
Doskonale to rozumiał brat Karol, który tak bardzo cierpiał kiedy nie mógł odprawić Eucharystii. Karol de Foucauld żył obecnością Eucharystii: "Jesteś tutaj, mój Panie Jezu w świętej Eucharystii, Twoje Ciało, Twoja Dusza, Twoje Człowieczeństwo, Twoje Bóstwo, cała Twoja istota jest tutaj, w swej podwójnej naturze. Jakże jesteś blisko, mój Boże, mój Zbawicielu, mój Jezu, mój Bracie, mój Oblubieńcu, mój Ukochany".
Nasze spotkanie z Bogiem w Eucharystii polega na Jego działaniu, który udziela człowiekowi łaski, aby mógł postępować na drodze ku zjednoczeniu z Nim. Eucharystia – to życie, w którym schodzi się działanie Boga i człowieka, który ma obowiązek żyć w Bożej obecności.
"Albo wejdziesz ze wszystkimi albo pozostaniesz na zewnątrz! Nie możesz wybierać sobie towarzystwa. Kościół jest dla wszystkich, poczynając od tych, o których wspomniałem - usuniętych najbardziej na margines. Jest Kościołem wszystkich!" - podkreślił Papież Franciszek.

Modlitwa

Panie Jezus, naucz nas trwać przed Tobą i Tobie służyć.

Rozważa Piotr, osoba świecka, Opole.