Moc Ducha

Ewangelia J 14, 15-16. 23b-26

Jezus powiedział do swoich uczniów: "Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania. Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Parakleta da wam, aby z wami był na zawsze. Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego, i mieszkanie u niego uczynimy. Kto nie miłuje Mnie, ten nie zachowuje słów moich. a nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca. To wam powiedziałem, przebywając wśród was. A Paraklet, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem".

Rozważanie

Wyświęcony na diakona 23 marca 1901 r. w Nimes, Brat Karol 9 maja rozpoczyna miesięczne rekolekcje, by przygotować się do poświęceń kapłańskich. Znowu zostaje przyjęty do klasztoru, w którym 11 lat wcześniej przebywał jako trapista. Na pewien czas zostaje znowu bratem Marią Alberykiem i przywdziewa biały habit oblatów. Mieszka w małej celi wychodzącej bezpośrednio na galerie klasztornego kościoła, toteż może się modlić dniem i nocą, tyle ile zechce, przez nikogo nie widziany. Prawie nie wychodzi na zewnątrz, bardzo mało je. Poza czasem poświęcanym na studia trwa na adoracji, żyje w bliskości Jezusa (…). Termin święceń kapłańskich zbliża się wielkimi krokami. Trzeba zamknąć poprzedni rozdział życia i rozpocząć nowy. „Myśl tylko o tym moje dziecko, by ofiarować siebie, by złożyć siebie jako dar pełny, absolutny – pisze do niego ksiądz Huvelin. Pozwól Duchowi Świętemu wpisywać w twoje serce myśli i uczucia Tego, który chce w tobie mieszkać…”  
Teraz Karol pisze bardzo niewiele, zapisuje kilka słów Jezusa, będących dla niego światłem: „Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników” (Mk 2,17).

Modlitwa

Módlmy się o potrzebne łaski dla kapłanów oraz przygotowujących się do kapłaństwa, by wszystkie ich wybory dokonywały się w mocy Ducha Świętego, dla dobra całego Kościoła Chrystusowego. Prośmy Ducha Świętego o dary dla nas wszystkich: aby nas tak kształtował, by to, co dokonało się w życiu Jezusa: (…) przeszedł On dobrze czyniąc (Dz. 10-38) – spełniało się i w naszym.

Rozważa Jolanta, Fraternia Jezus Caritas