J 20, 1-9

Sens

Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra oraz do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono».
Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka.
Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą w jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.

Rozważanie

Dlaczego? – to pytanie, które towarzyszy nam od dzieciństwa. Chcemy, by każda czynność, każde zdarzenie miało jakiś sens. Wszystko chcemy zrozumieć, chcemy, by nasze działanie było „po coś”. Nie ma w tym nic dziwnego, bo nasze życie jest celowe – ma sens i cel.
Nie zawsze jednak od razu widzimy sens wydarzeń, które są naszym udziałem. Czasem sami tracimy go sprzed oczu, a czasem jest przed nami zakryty. Dlatego określenie, że coś jest „bez sensu” zadomowiło się już w naszej codzienności.
Uczniowie „dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych”.
Dla osób bliskich Jezusowi był to trudny czas – po prostu nie rozumieli, dlaczego ktoś, kto mówił, że jest Mesjaszem umiera tak okrutną i haniebną śmiercią. Po ludzku to nie miało żadnego sensu. Nie rozumieli – aż do momentu, gdy zobaczyli pusty grób. Nagle wszystko stało się jasne, zrozumieli co oznaczały słowa, że „ma powstać z martwych”.
Ale czy aby na pewno zrozumieli do końca? Wiemy, że uczniowie potem wrócili do swoich dawnych zajęć. Więc to, co stało się w pewien sposób zrozumiałe, a przynajmniej wyjaśniało pewne wątpliwości i tak dalej zostało nieodkrytą tajemnicą…
My, tak jak uczniowie, często nie rozumiemy tego, co dzieje się w naszym życiu. Musimy przejść przez ciemności niezrozumienia, by pewnego dnia, w ciszy pustego grobu zobaczyć sens. Dopiero nowe życie pozwoli nam spojrzeć na naszą przeszłość nowymi oczami. Tym nowym życiem, które daje nam światło zrozumienia może być modlitwa, nawrócenie, czyjeś słowo lub świadectwo życia.
Często jednak wiele spraw pozostaje nieodkrytą tajemnicą.  Nie zrozumiemy ich tutaj, na ziemi. Ale Zmartwychwstanie Jezusa otworzyło nam miejsce, gdzie już wszystko będzie jasne. Nowe życie, które będzie już życiem z NIM, da nam wszystkie odpowiedzi na pytanie „Dlaczego?”.

Modlitwa

Jezu, zmartwychwstałeś, bym mogła żyć. Zmartwychwstałeś, bym w Tobie widziała sens mojego życia i sens tego wszystkiego, czego doświadczam. Niech Twoja Miłość do mnie będzie odpowiedzią na wszystkie moje pytania „Dlaczego?”.

Rozważa Justyna OV, Osoba Konsekrowana, Opole