Tajemnica wiary

Ewangelia Łk 1, 26-38

Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: „Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami”. Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca”. Na to Maryja rzekła do anioła: „Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?” Anioł Jej odpowiedział: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego”. Na to rzekła Maryja: „Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!” Wtedy odszedł od Niej anioł.

Rozważanie

Słowa Jezusa odsłaniają nierozerwalny związek nawracania się i wydawania owocu. Gdy nasze serce zaczyna coraz bardziej kochać, wówczas nasze życie przynosi obfitsze owoce. Brat Karol inspiruje nas, do odkrywania tych trudno dostrzegalnych i z pozoru nic nieznaczących owoców dnia codziennego – drobnej uprzejmości, nieodpowiadania agresją, dyskretnego wsparcia. To wszystko buduje nasze ukryte życie w Nazarecie. Nawracanie się oznacza wówczas stawanie się bratem powszechnym, a więc doświadczenia braterstwa szczególnie z tymi, którzy są ostatni i pogardzani.
Nawrócenie może się dokonać tylko w ciszy naszego serca – tam też rodzi się każde dobro, które ofiarujemy innym. Cisza modlitwy i adoracji staje się początkiem wydawania owoców. Tylko w modlitwie Pan może wzmocnić i opatrzyć naszą poranioną duszę „nawozem” swojej miłości.
W tej Ewangelii możemy dostrzec cierpliwość Boga, który daje nam czas, aby nasze życie mogło przynieść owoc. Kiedy doświadczamy tego, jak bardzo Bóg nas kocha, jak niezwykła jest Jego bezwarunkowa miłość, wówczas rozpoczyna się nasze prawdziwe nawrócenie. Boża miłość obecna jest w każdym momencie naszej codzienności, w Nazarecie naszych małych i wielkich kłopotów. Gdy otwieramy się na tę Bożą kochającą obecność, przynosimy owoc spontanicznie i często nawet bez refleksji nad tym. Bo przecież to Bóg jest w nas sprawcą i chcenia i działania. Wtedy spełnia się w naszym życiu błogosławieństwo psalmu 1: „On będzie jak drzewo rosnące przy strumieniu, co wydaje swój owoc, kiedy czas jest na to, a liście jego nie więdną. I uda się wszystko, cokolwiek uczyni”.

Modlitwa

Niepokalana Dziewico z Nazaretu,  Matko Pięknej Miłosci prowadź nas do Swego Syna, wspomagaj nas w drodze wiary i miłości. Módl się za nami!

Rozważa Mirek, Mały Brat Jezusa, Avila