Bliskość

Ewangelia Łk 17, 11-19

Stało się, że Jezus zmierzając do Jerozolimy przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei. Gdy wchodził do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka i głośno zawołali: "Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami". Na ich widok rzekł do nich: "Idźcie, pokażcie się kapłanom". A gdy szli, zostali oczyszczeni. Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem, upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin. Jezus zaś rzekł: "Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec". Do niego zaś rzekł: "Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła".

Rozważanie

Trędowaci zatrzymali się z daleka od Jezusa. Tak nakazywało im prawo. Co mnie dzisiaj zatrzymuje z daleka od Jezusa? Co jest tym trądem, który nie pozwala mi przybliżyć się do Jezusa? Może to wynika z opinii i przekonań innych, a może sam sobie narzucam jakieś powody, aby być w oddaleniu? Może nawet trzymam się pseudoracjonalnych powodów, że to niekoniecznie, że nie wypada itp. Może tak mi jest wygodniej, a może w ten sposób zwalniam się z zaangażowania wobec Jezusa.
Brat Karol rozpoznał Nazaret i Betlejem, jako miejsca uniżenia się Jezusa, jako miejsce zniżenia się Boga do człowieka. Na modlitwie adoracyjnej doświadczył bliskości Jezusa i Jego realnej obecności. Godzinami trwał na takiej modlitwie. Chciał być blisko swojego Pana i Brata.
Ta bliskość przemieniała jego serce, umysł i duszę.

Modlitwa

Panie Jezu, pomóż mi przełamać moje opory, aby przyjść do Ciebie blisko z moimi grzechami i niedoskonałościami. Proszę uzdrów moje serce.

Rozważa ks. Robert, Wspólnota Kapłańska Jezus Caritas, Chrośla