Oczekiwanie

Ewangelia Mk 13,24-32

Jezus powiedział do swoich uczniów: „W owe dni, po wielkim ucisku słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku. Gwiazdy będą padać z nieba i moce na niebie zostaną wstrząśnięte. Wówczas ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłokach z wielką mocą i chwałą. Wtedy pośle On aniołów i zbierze swoich wybranych z czterech stron świata, od krańca ziemi aż do szczytu nieba. A od drzewa figowego uczcie się przez podobieństwo. Kiedy już jego gałąź nabiera soków i wypuszcza liście, poznajecie, że blisko jest lato. Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, że blisko jest, we drzwiach. Zaprawdę powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie. Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą. Lecz o dniu owym lub godzinie nikt nie wie, ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec”.

Rozważanie

Każdego czeka jego „prywatny” koniec świata. Pan Jezus przyjdzie.
Warto się Go spodziewać, bo  wtedy jest szansa na radość z Jego przybycia, a czas oczekiwania wypełnią przygotowania.
Pan Jezus wskazuje nam wartość nieprzemijającą - Słowo. Z jednej strony Słowo, które On daje nam: obiecuje nam spotkanie, daje słowo, że umrze w łasce ten, kto ma nabożeństwo do Serca Pana Jezusa itp., a w końcu, Słowo Wcielone, które dało nam przykład jak żyć, by móc obcować z Bogiem; z drugiej strony Słowo, które warto gromadzić w spiżarni serca, by Jego zapas wystarczył na „ów dzień”.

Błogosławiony Karol de Foucauld pokazuje nam piękną postawę oczekiwania na spotkanie. Z zaangażowaniem śledzi Maryję, która w stanie błogosławionym biegnie do Elżbiety i przygotowuje się na przyjęcie swego Syna.
Karol prosi Boga o to, by mógł ponieść śmierć męczeńską. A On słowa dochowuje.

Jednak „(...) o dniu owym lub godzinie nikt nie wie, ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec” dlatego prośmy Pana, byśmy każdego dnia potrafili zrobić coś, w oczekiwaniu na Jego przyjście.

Modlitwa

Przyjdź, Panie Jezu!

Rozważa Wanda Mokrzycka, Dużym Dom, Wrocław