Święto Ofiarowania Pańskiego, Tak jak Maryja

2 lutego 2021 r. Święto Ofiarowania Pańskiego

Tak jak Maryja


Łk 2, 22-40

Gdy upłynęły dni oczyszczenia Maryi według Prawa Mojżeszowego, rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: „Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu”. Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego. A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek prawy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż nie zobaczy Mesjasza Pańskiego. Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił: „Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela”. A Jego ojciec i matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: „Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu”. Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy. A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta Nazaret. Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim.

 

Rozważanie

Jerozolima jest głównym miejscem wydarzeń związanym z Męką, Śmiercią i Zmartwychwstaniem Jezusa. Dziś w Ewangelii czytamy o pierwszej wizycie Jezusa w Jerozolimie, Jezus jako bezbronne dziecko został przyniesiony do świątyni przez swoich rodziców. Przedstawienie dziecka w świątyni nie było obowiązkowe, ale przewidziane i ludziom pobożnym jawiło się jako stosowne. Ofiara, którą mieli złożyć rodzice świadczyła, że należą do ludzi ubogich. Jakie zdziwienie musiało wywołać zachowanie Symeona, gdy nazywa ich dziecko zbawieniem i światłem przygotowanym dla wszystkich narodów. Maryja będąc obecna pierwszy raz z Jezusem w świątyni i ostatni raz z Nim na Golgocie jest przykładem wierności Bogu, której nie zachwiał obraz, tych dwóch skrajnych doświadczeń w jej życiu. Maryja doskonale ukazuje prawdę, że Bóg nie przyszedł po to by usunąć cierpienie, nie przyszedł nawet po to by je wyjaśnić, lecz przyszedł by napełnić je swoją obecnością.

 

Modlitwa

Zdrowaś Maryjo...

 

Rozważa Mikołaj, Wyższe Międzydiecezjalnej Seminarium Duchowne, Opole