XIV Niedziela Zwykła, Uczmy się pokory

9 lipca 2017 r. XIV Niedziela Zwykła

Uczmy się pokory


Ewangelia Mt 11,25-30

W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić. Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie.

 

Rozważanie

W wakacje mam więcej okazji spotkać się z ludźmi, którzy nie opierają swojego życia na Jezusie. Niedawno zmarł mój sąsiad, nie chciał przyjąć sakramentów, Bóg był mu obojętny. Chciałem zawojować, chciałem go namawiać, by się nawrócił. Ale nie mogłem nic zrobić. Wtedy właśnie przypomniałem sobie słowa pewnego księdza "Nie jesteś zbawicielem świata, tylko Jezus jest Zbawicielem". To są słowa, które uwalniają. Często chcemy być najmądrzejsi i najroztropniejsi. Zapominamy tylko być dziećmi, dziećmi Boga. Stać się prostaczkiem ufającym w Bożą wszechmoc. To zadanie na dzisiejsze czasy. Pokorna modlitwa większą łaskę wyjednywa niż najdonioślejsze słowa i czyny. 

Do Jezusa przybliża pokora, nie waleczność. Uczmy się od pokory od tego, który jest cichy i pokorny sercem. 

 

Modlitwa

Spraw Jezu bym ufał Tobie, nie sobie. Obym zawsze przekazywał ludziom Ciebie, nie siebie. Amen

 

Rozważa kleryk Krzysztof, Wyższe Seminarium Duchowne, Koszalin.