Echo z rekolekcji w Świętej Puszczy

W dniach 6-8 marca 2020 r. w Świętej Puszczy odbyły się rekolekcje rodziny Karolowej.

"Być świadkiem przemienienia" tak podczas rekolekcji rodziny karolowej można było zdefiniować rolę wyznawców Chrystusa w świecie i w codzienności. Ks. Tadeusz Huk od piątkowego wieczoru do niedzielnego południa przeprowadzał nas za pomocą modlitwy metodą Lectio Divina przez tajemnicę Przemienia Pańskiego. Rekolekcjonista wskazując na odmienione oblicze Jezusa - umiłowanego Syna, pokazywał również przykłady osób, które wpatrując się w takiego Jezusa mieli odwagę reformować swoje własne życie. Szczególnie dużo czasu ks. Tadeusz poświęcił przybliżeniu postaci księdza Jana Ziei - świadka przemienienia, który wołał, aby "nie zabijać nigdy nikogo".

W rekolekcjach rodziny karolowej uczestniczyłem po raz pierwszy. Było to dla mnie piękne doświadczenie wspólnej modlitwy, świadomie przeżywanej ciszy, ale także braterskiego spotkania z osobami, które łączy duchowość karolowa. Nawiązanie relacji z Małymi Siostrami, Małymi Braćmi, osobami z Dużego Domu, Insytytutu świeckiego (Fraternia Jesus Caritas), świeckiej wspólnoty z Wrocławia czy z kapłanami i klerykami żyjącymi duchowością bł. Karola, pokazało mi różnorodność charyzmatu i aktualność przesłania płynącego z Tamanrasset. Ożyły we mnie pragnienia, by jeszcze bardziej zaangażować się w życie "rodziny".
Wprowadzenia do poszczególnych części Lectio Divina podczas rekolekcji i sama modlitwa potwierdziła we mnie pragnienia i decyzje, które zrodziły się w mnie około miesiąc temu podczas adoracji. Pan w swojej łaskawości dał mi siłę do radykalnego zerwania ze złymi przyzwyczajeniami, które nie pozwalały mi pójść w głąb kapłańskiego życia. Określam to jako łaskę "przebicia ściany" czyli pokonania pewnej granicy, która przez wiele miesięcy blokowała mnie i nie umożliwiała pójścia do przodu. Pojawiło się wtedy we mnie to, co ks. Tadeusz nazwał "gotowością-zgodą na trud, na wysiłek", który ułatwia osobiste przemienienie. Wraz za wyrażeniem mojej gotowości przyszła natychmiastowa interwencja Boga. Nowej świeżości, życia i światła nabrały takie idee jak życie w czystości, ubóstwie, prostocie, braterstwie ze wszystkimi, oddawanie życie za braci i siostry czy wyrazistość kapłańskiego powołania. Wybór tematu uważam więc za opatrznościowy.
Kolejnym istotnymi treściami/ słowami przekazanymi przez ks. Tadeusza były m.in: wezwanie "by Słowo nas opanowało, by czytać jest bardziej z wiarą, niż ze zrozumieniem", zachęta by kontemplować Jezusa Eucharystycznego i wpatrywać się w Niego; zwrócenie uwagi na "senność" apostołów; uwrażliwienie na to w jaki sposób Bóg do mnie przemawia i co to dla mnie znaczy, że mam "słuchać" Jezusa; zachęta, by określić to co ułatwia, a co utrudnia moje osobiste przemienienie i kto jest dla mnie świadkiem przemienienia. Wiele razy i na wiele sposobów została podkreślona konieczność stałego kontaktu ze Słowem, by Ono nas przemieniało, abyśmy dzięki Niemu przesiąkali Duchem Jezusa.
ks. Mateusz Chmielewski