J 2, 1-11

Początek znaków

W Kanie Galilejskiej odbywało się wesele i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa rzekła do Niego: "Nie mają wina". Jezus Jej odpowiedział: "Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czy jeszcze nie nadeszła godzina moja?" Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: "Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie". Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary. Jezus rzekł do sług: "Napełnijcie stągwie wodą". I napełnili je aż po brzegi. Potem powiedział do nich: "Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu". Ci więc zanieśli. Gdy zaś starosta weselny skosztował wody, która stała się winem – a nie wiedział, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli – przywołał pana młodego i powiedział do niego: "Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory". Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie.

Rozważanie

Jezus czyni początek znaków. To dopiero początek. Wesele w Kanie to scena codzienna: radość gości, prostota ucztowania, a zarazem ludzka potrzeba, jaką było brak wina. Jezus nie dokonuje tego cudu na wielkiej scenie czy w tłumie, lecz w ciszy tego wydarzenia. Poza małą grupką uczniów nikt tego nie zauważył. To przypomina nam, że Bóg działa w naszej codzienności, w pozornie mało istotnych chwilach, a każda nasza zwykła czynność może być ofiarą miłości. Brat Karol uczył nas dostrzegać Boga w zwyczajnych, prostych sytuacjach naszego życia.
Nie bójmy się zawierzać Bogu naszych braków i słabości. Maryja wzywa nas: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie". Posłuszeństwo i zaufanie otwierają drzwi do Bożych cudów w naszym życiu, a brat Karol dopowiada: „Kiedy oddajemy się całkowicie Bogu, wówczas On zajmuje się nami w sposób nieskończenie lepszy, niż moglibyśmy to zrobić sami”.

Modlitwa

Panie Jezu, naucz nas dostrzegać Twoje działanie w naszej codzienności i otwierać serca na Twoją przemieniającą łaskę. Amen.

Rozważa Piotr, Osoba Świecka, Opole