Wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych, Wskrzeszenie serca

2 listopada 2025 r. Wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych

J 11,32-45

Wskrzeszenie serca

Gdy Maria, siostra Łazarza, przyszła na miejsce, gdzie był Jezus, ujrzawszy Go, upadła Mu do nóg i rzekła do Niego: «Panie, gdybyś tu był, mój brat by nie umarł».

Gdy więc Jezus zobaczył ją płaczącą i płaczących Żydów, którzy razem z nią przyszli, wzruszył się w duchu, rozrzewnił i zapytał: «Gdzie go położyliście?»

Odpowiedzieli Mu: «Panie, chodź i zobacz!» Jezus zapłakał. Żydzi więc mówili: «Oto jak go miłował!» Niektórzy zaś z nich powiedzieli: «Czy Ten, który otworzył oczy niewidomemu, nie mógł sprawić, by on nie umarł?»

A Jezus, ponownie okazując głębokie wzruszenie, przyszedł do grobu. Była to pieczara, a na niej spoczywał kamień.

Jezus powiedział: «Usuńcie kamień!»

Siostra zmarłego, Marta, rzekła do Niego: «Panie, już cuchnie. Leży bowiem od czterech dni w grobie».

Jezus rzekł do niej: «Czyż nie powiedziałem ci, że jeśli uwierzysz, ujrzysz chwałę Bożą?»

Usunięto więc kamień. Jezus wzniósł oczy do góry i rzekł: «Ojcze, dziękuję Ci, że Mnie wysłuchałeś. Ja wiedziałem, że Mnie zawsze wysłuchujesz. Ale ze względu na otaczający Mnie tłum to powiedziałem, aby uwierzyli, że Ty Mnie posłałeś». To powiedziawszy, zawołał donośnym głosem: «Łazarzu, wyjdź na zewnątrz!» I wyszedł zmarły, mając nogi i ręce powiązane opaskami, a twarz jego była owinięta chustą. Rzekł do nich Jezus: «Rozwiążcie go i pozwólcie mu chodzić».

Wielu zatem spośród Żydów przybyłych do Marii, ujrzawszy to, czego Jezus dokonał, uwierzyło w Niego.

 

Rozważanie

Istnieje także wskrzeszenie człowieka ze świata pogaństwa, z innej religii czy z rzeczywistości grzechu. Kościół założony przez Jezusa otrzymał od Niego misję, „aby wszyscy ludzie osiągnęli pełną jedność w Chrystusie” (Lumen Gentium 1). Choć Kościół nie jest ze świata (por. J 17,16), żyje w świecie i w nim kontynuuje – zgodnie z otrzymanym mandatem – odkupieńcze dzieło Jezusa Chrystusa. Na mocy Chrztu i Bierzmowania każda osoba otrzymuje udział w tej misji Kościoła (Christifideles laici 13).

„Trzeba pójść tam, gdzie dusze są w największej potrzebie... Moje powołanie trzeba realizować wśród najbardziej chorych dusz, wśród najbardziej opuszczonych owieczek. Wskutek moich starań otrzymałem od prefekta apostolskiego Sahary zezwolenie na osiedlenie się w algierskiej Saharze.”— Brat Karol de Foucauld, (Mała Siostra Jezusa Annie, Brat Karol de Foucauld, s. 67).

„Kiedyś jeden z księży, starszy proboszcz, powiedział, że wie, dlaczego Jan Paweł II był święty - kiedy uklęknąłem przed nim, przypomniały mi się moje grzechy"- kard. Konrad Krajewski.

Modlitwa

Prośmy Pana o łaski potrzebne do realizacji naszej misji – pomagania tym, do których nas Pan pośle, zbliżania się do Chrystusa co w perspektywie ma być wskrzeszeniem ze śmierci.

Rozważa Barbara, Instytutu „Fraternia Jezus Caritas”, Kraków