przyjrzymy się codzienności, w której mamy udział – myśląc o jej uświęcaniu i prosząc o nie” powiedzieli na początku czuwania Ola i Rafał z Dużego Domu.
„Swoje zaproszenie kierujemy do wszystkich. Także do tych, którzy nie poznali jeszcze bliżej św. Karola. Wprowadzając w temat czuwania Ola i Rafał wskazali na kontekst czuwania: „Spotkamy się w szczególnym Miejscu – w Domu Matki, i w szczególnym czasie – kilka godzin później po raz pierwszy w historii Kościoła zostanie beatyfikowana cała rodzina – rodzina Ulmów, którą do chwały ołtarzy doprowadziło zanurzenie w codzienności – odpowiedź miłości na wezwania chwil. Wsłuchując się w ich historię, odnajdziemy spójność tego świadectwa z orędziem brata Karola”.
Czuwanie rozpoczęło się konferencją ks. Jakuba Drosika, ze Wspólnoty Kapłańskiej Jezus Caritas, który podzielił się świadectwem na temat tego, jak w codzienności pomaga Mu brat Karol de Foucauld”. Są różne – i trudne i radosne doświadczenia, wydarzenia, momenty w życiu” – powiedział ks. Jakub. „Chciałbym bardziej skupić się na tym, co Karol mówił, jak w tej codzienności i nie tylko, mieć tą nadzieję w Boga, by nie pocieszać się takim tanim „będzie dobrze”. Ale jak brat Karol patrzył na to kiedy było trudno, jak uczy nas tego dzisiaj w swoich pismach czy też poprzez kolejnych następców, którzy gdzieś szerzyli tę duchowość. Tego jak spotykać się z cierpieniem i z krzyżem. A więc to co gdzieś świat mówi żeby rezygnować z tego co Pan Bóg, kiedy mamy iść pod górkę z krzyżem. Jak właśnie to zrobić z Jezusem który w tym Nazarecie tez miał trudne momenty”.
Po konferencji nastąpiła adoracja w ciszy, a po niej modlitwa różańcowa. Następnie o północy sprawowana była Eucharystia, podczas której homilie wygłosił ks. Robert Pawlak. Po modlitwie indywidualnej mogliśmy usłyszeć świadectwa o życiu duchowością brata Karola w codzienności.
Czuwanie zakończyło błogosławieństwo relikwiami Świętego Brata Karola de Foucauld.

Zapraszamy do zobaczenia fotorelacji w naszej galerii zdjęć.