Siostra Barbara z Fraterni Jezus Cartias dzieli się z nami jak sama pisze "własną inspiracją duchową". Polecamy i zachęcamy do lektury.
Ewangelizacja – czym jest?
Biskup G. Ryś „Ewangelizacja, to otwieranie człowieka na spotkanie z Jezusem. Tym, który ewangelizuje jest Duch Święty.”
Jak można otwierać serca ludzi?
"Najważniejszym celem ewangelizacji świata jest wzbudzenie w sercach ludzi wiary w to, że ich kocham.
Rozważ, co znaczy być mieszkaniem Boga, (…), którego nosisz w sobie, jeśli zechcesz dzielić się Nim (…) To jest sposób byś stawał się Moim świadkiem i przyciągał do Mnie ludzi, których spotykasz". G. Courtois „Gdy Pan mówi do serca”, [242] [250]
A jeżeli nie spotykamy ludzi? Jak możemy otwierać ludzi na spotkanie z Jezusem?
Szukam i sięgam do tekstów, które dają mi do myślenia… i otwierają moje serce…
Jesteśmy wezwane do ewangelizacji na wzór bł. Karola de Foucauld
„Jest to ewangelizacja nie poprzez słowo, ale przez obecność Przenajświętszego Sakramentu, składanie Najświętszej Ofiary, modlitwę, pokutę, praktykę ewangelicznych cnót, miłość – miłość braterską i powszechną dzielącą się, aż do ostatniego kęsa chleba….” [23 VI 1901 List do Henryka de Castries]
Żyjemy charyzmatem "Życie kontemplacyjne w świecie". Jak kontemplacja może pomóc przy ewangelizacji? Teksty ks. G. Courtois są wskazówką dla mnie i dużym wezwaniem by pójść tym śladem:
„Twoja modlitwa działa tam, dokąd nie możesz dotrzeć osobiście.” [219]
„Twoja modlitwa na odległość może doprowadzić kogoś do nawrócenia, obudzić powołanie, uśmierzyć ból, towarzyszyć konającemu, oświecić odpowiedzialnego za podejmowanie decyzji, zażegnać rodzinną kłótnię, uświęcić kapłana.
Twoja modlitwa na odległość może sprawić, że ktoś o Mnie pomyśli, że spełni dobry uczynek miłosierdzia, że w czyimś sercu będzie więcej miłości, że kuszony będzie miał siłę odeprzeć pokusę, opanować złość, skruszyć zatwardziałe serce.” [220]
„W dzisiejszym Kościele nie brakuje poświęcenia, inicjatyw ani przedsięwzięć. W dzisiejszym Kościele brakuje przede wszystkim właściwej miary autentycznego życia kontemplacyjnego.” [340]
„Proś Mnie często, abym także w świecie wzbudzał dusze kontemplacyjne i serca zdolne objąć cały świat, poświęcając się modlitwie i wynagradzaniu za grzechy ludzi zamkniętych na wołanie mojej łaski.” [342]
„Zaledwie garstka dusz kontemplacyjnych wystarczy mi, żeby powstrzymać głębokie niezrównoważeni w świece, który zmierza prosto do katastrofy, i by opóźnić godzinę wielkiej ekspiacji. Ile czasu jednak jeszcze zostało? To zależy od dyspozycyjności dusz, które wybrałem.” [150]
„Ten świat przemija i zmierza do unicestwienia – w oczekiwaniu na nowe niebo i nową ziemię…Dopóki jesteście na ziemi, możecie modlić się w imieniu tych, którzy o tym nie myślą, możecie, w duchu zadośćuczynienia pogłębiać przyjaźń ze Mną w imieniu tych, którzy odwracają się ode Mnie i odrzucają Mnie. Możecie ofiarować swoje cierpienia fizyczne i moralne, jednocząc je z moją męką, imieniu tych, którzy cierpią, buntując się przeciw temu, co ich spotyka. Nic z tego, co Mi oddajecie, nie jest daremne. Nie wiecie, co się z tym dzieje, lecz bądźcie pewni, że przynosi to wiele owoców.” [152]
Teksty z innych źródeł:
„a ich serca zmiękną dzięki twojej adoracji przed Moim Obliczem. Przyjmę czas, który ofiarujesz Mi w ich intencji, jakby był Mi przez nich ofiarowany, a w zamian przyciągnę ich do siebie.” [ In Sinu Jezu, Oblat Benedyktyński, Agape 2020, s.100]
Pan Jezus do Siostry Faustyny: „są dusze w świecie żyjące, które Mnie szczerze kochają, ich sercach przebywam z rozkoszą, ale jest ich niewiele; (…) Miłość tych dusz i ofiara podtrzymują istnienie świata.” [Dz. 367]
„Każdej minuty możesz ocalić tysiące dusz. Myśl o tym. Proś. Kochaj.
Od chwili przebudzenia proś Mnie o dusze.
Jeśli Mi dziś nie pomożesz, nie będę mógł zbawić tej czy innej duszy.
Wierz w to, że najzwyklejsze czynności, spełniane w intencji ratowania dusz, rzeczywiście ratują dusze.” [Z książki „On i ja” Gabrieli Bossis]