Być świadkiem Zmartwychwstałego

Ewangelia J 20, 1-9

Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra oraz do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono».
Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka.
Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą w jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.

Rozważanie

Po Męce i Śmierci Jezusa, nastaje poranek pierwszego dnia tygodnia. Niesie on z sobą zadziwiającą wieść, przyniesioną przez kobiety, które poszły rano do grobu Jezusa. Grób był pusty, a anioł powiedział im, że Jezus zmartwychwstał. Spotkały Go, a On zlecił im, aby zaniosły jego uczniom wieść, że On żyje i spotkają Go w Galilei. Piotr i drugi uczeń, którego Jezus kochał, poszli sami sprawdzić to, o czym mówiła im Maria, że grób Jezusa jest pusty. Ujrzeli i uwierzyli. Stali się świadkami Jezusa Zmartwychwstałego aż po krańce ziemi.
Dla każdego z nas dziś też nastał poranek pierwszego dnia tygodnia. Grób jest pusty, a Jezus Zmartwychwstały staje pośród nas podczas Eucharystii. Czy przepełnia nas radość z tego spotkania? Czy potrafimy usłyszeć te same słowa Jezusa: idźcie i oznajmijcie moim braciom, by poszli do Galilei, tam mnie zobaczą. Jezus zleca każdemu z nas zadanie bycia Jego świadkiem wobec tych, z którymi spotykamy się w codzienności. To może być np. cicha, dyskretna pomoc, wsparcie, rozmowa, życzliwość, osobiste świadectwo życia zjednoczonego z Jezusem. Zawsze jednak winniśmy być czytelnymi znakami Bożej miłości do każdego człowieka, bez wyjątków.
Niech każde spotkanie z Jezusem Zmartwychwstałym owocuje w nas żywa wiarą i rozpala radość  oraz zapał, aby głosić naszym codziennym życiem Dobrą Nowinę o zbawieniu i miłosiernej miłości Boga.

Modlitwa

Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
Składają jej wierni uwielbień swych dary.
Odkupił swe owce Baranek bez skazy,
Pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy.
Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy,
Choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy.
Mario, ty powiedz, coś w drodze widziała?
Jam Zmartwychwstałego blask chwały ujrzała.
Żywego już Pana widziałam, grób pusty,
I świadków anielskich, i odzież, i chusty.
Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja,
A miejscem spotkania będzie Galilea.
Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy,
O Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy. (Sekwencja wielkanocna)

Rozważa Grażyna, Instytut Świecki - Fraternia Jezus Caritas, Poznań.