Łk 14, 1-6

W poszukiwaniu Pana

Gdy Jezus przyszedł do domu pewnego przywódcy faryzeuszów, aby w szabat spożyć posiłek, oni Go śledzili. A oto zjawił się przed Nim pewien człowiek chory na wodną puchlinę. Wtedy Jezus zapytał uczonych w Prawie i faryzeuszów: "Czy wolno w szabat uzdrawiać, czy też nie?" Lecz oni milczeli. On zaś dotknął go, uzdrowił i odprawił. A do nich rzekł: "Któż z was, jeśli jego syn albo wół wpadnie do studni, nie wyciągnie go zaraz, nawet w dzień szabatu?" I nie zdołali Mu na to odpowiedzieć.

Rozważanie

Uzdrowienie z wodnej puchliny i to w dzień szabatu. Zapewne ta choroba  trwała od długiego czasu. Były dni smutku, być może udawania, że nic nie ma ,ale i dni w których nadzieja na lepsze brała górę. W końcu poszedł tam gdzie był Jezus. W perykopie nie ma ani słowa o tym by chory o cokolwiek Jezusa prosił. Całkowita inicjatywa jest po stronie Jezusa.

Ta Ewangelia przypada na dzień, którym wspominamy nawrócenie błogosławionego Karola de Foucauld. Sam brat Karol nie precyzuje daty. Wspomina o końcu października. Czyżby data nie była aż tak ważna? A może dla niego coś innego jest ważne? W poranek październikowy  między 27 a 30 idzie do kościoła św. Augustyna w Paryżu, by księdza Huvelin poprosić o lekcje religii. Ksiądz zaprasza go do wyznania grzechów. Karol klęka i tak rozpoczyna się jego spotkanie z Miłością. Po spowiedzi uczestniczy we mszy świętej, przyjmuje Jezusa. Jak to mogło się stać? Ten, który prosi o lekcje rzucony jest na kolana.

Niebywałe! Po prostu przyszedł moment w którym pragnienie spotkania Jezusa wzięło górę. Pan podprowadzał go powoli. Na drodze stawiał pięknych ludzi, którzy potrafili kochać miłością delikatną a przy tym byli mądrzy, inteligentni. Widać bardzo wyraźnie, że to spotkanie zaważyło na całym jego dalszym życiu. Tak ! Pan usidlił go Swą Miłością a on w nią wszedł i w niej wzrastał. Dał się usidlić! Odpowiedział miłością na Miłość a przede wszystkim pozwolił się prowadzić Mistrzowi.

Modlitwa

Prośmy Boga o łaskę pokory, o odwagę szukania Pana, bycia czujnymi na każde Jego zaproszenie, a przede wszystkim, nie zapominajmy wielkich dzieł Boga w naszym życiu i trwajmy w dziękczynieniu.

Rozważa Anna Urszula, Mała Siostra Jezusa, Machnów