Mk 12,38-44

Uboga jak Jezus

Jezus nauczając mówił do zgromadzonych: „Strzeżcie się uczonych w Piśmie. Z upodobaniem chodzą oni w powłóczystych szatach, lubią pozdrowienia na rynku, pierwsze krzesła w synagogach i zaszczytne miejsca na ucztach. Objadają domy wdów i dla pozoru odprawiają długie modlitwy. Ci tym surowszy dostaną wyrok”. Potem usiadł naprzeciw skarbony i przypatrywał się, jak tłum wrzucał drobne pieniądze do skarbony. Wielu bogatych wrzucało wiele. Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz. Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł do nich: „Zaprawdę powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało; ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała, całe swe utrzymanie”.

Rozważanie

„Ta uboga wdowa ze swego niedostatku wrzuciła wszystko co miała na swe utrzymanie.”
Ta uboga wdowa wzbudzając zachwyt Jezusa upodobniła się do Niego całkowicie. Wg Brata Karola naśladowanie Jezusa jest miarą miłości do Niego.
Jezus sam ubogi : „ bezdomny, na Kalwarii odarty z  odzienia, umierający nagi, otoczony wrogami” żył w oddaniu Ojcu wszystkiego, w pełni wolności daru: „ A Jego dobra są niezmierzone: ubogi, który nie ma nic, nie kocha nic na ziemi, ma duszę wolną, nic nie jest ważne, nic nie posiada, nic nie chce.. Bóg daje Mu zawsze, bo jest wierny, to co jest najlepsze dla Jego duszy”.
„Mieć wolność oderwania w myślach, pragnieniach, od wszystkiego i tylko szukać  dobra, chwały, pocieszać serce Jezusa, który sam jest najwyższym dobrem”.
Tak żyjąc można zrozumieć co jest dobrem, łaską i podążać za tym. Ten radykalny sposób przeżywania egzystencji pokazała Jezus swoim życiem, bo był cały w Rękach Ojca.

Modlitwa

Jezu uproś nam zaufanie, dawaj odkryć godność umiłowanego dziecka Ojca, o które On ma staranie.

Rozważa Mariola, Mała Siostra Jezusa, Częstochowa