14 grudnia odbyło się też pierwsze spotkanie chrześcijańsko-muzułmańskie w Warszawie. Organizował je pan Mariusz, który jest katechetą, a jednocześnie studiował arabistykę i ma sporo kontaktów w tym gronie. Już w zeszłym roku z jego inicjatywy został urządzony w Zwiastowanie dzień modlitw na wzór świętowania, które odbywa się w Libanie.
Tym razem spotkaliśmy się na terenie Wspólnot Jerozolimskich. Najpierw była Eucharystia, potem agapa (każdy coś przyniósł- naprawdę można było się najeść. Muzułmanie przynieśli swoje słodkości i całą paterę daktyli).
Każdy z nas się przedstawił. Było sporo ludzi myślę, że koło 70-80 osób. Był też nasz Mały Brat Sławek. Ze strony chrześcijańskiej były Siostry i bracia ze wspólnot Jerozolimskich, kilka osób z Chamine Neufe, Focolare, medytacji chrześcijańskiej, kręgu Taize, neokatechumenatu. Ze strony muzułmańskiej byli to głównie ludzie związani z Instytutem Dialogu „Dunaj”. Są to studenci studiujący w Polsce (głównie po angielsku). Oni są z kręgu sufickiego związanego z Fethullaha Gulen’em, który musiał emigrować z Turcji. Był też Mufti z Lublina związany jak się okazało jakoś z Focolare. Zaproponowano nam pochylenie się nad fragmentami z Koranu i z Biblii mówiącymi o gościnności Abrahama. Podzieliliśmy się na 8 grup. Niektóre były wielkie, inne bardzo małe, ale w każdej byli muzułmanie i chrześcijanie. Mieliśmy po odczytaniu tekstów odpowiedzieć na cztery pytania:
1. Jakie różnice widzę w tych tekstach, a jakie podobieństwo?
2. Jak przeżywał Abraham gościnność?
3. Jaki Bóg pokazuje się w tych fragmentach?
4. Co jest wezwaniem dla mojej wiary?
Było to bardzo ciekawe. Same spotkanie trwało z pół godziny, a potem było wezwanie do spontanicznej modlitwy. Chodziło o to, aby wyrazić swoje spostrzeżenia po tym dzieleniu w formie modlitwy. Na koniec muzułmanie mieli swoja modlitwę popołudniową. Efektem tego spotkania jest zaproszenie które otrzymałyśmy na kolację do Dialogu „Dunaj” w najbliższy czwartek. Cieszymy się, że ta inicjatywa tak się rozwija!