11 października 2011 r. Ojciec Święty Benedykt XVI listem apostolskim ogłosił Rok Wiary, który ma się rozpocząć 11 października br., w pięćdziesiątą rocznicę otwarcia Soboru Watykańskiego II. 

Słuchając wystąpień Benedykta XVI dochodzi się do przekonania, że podstawą Jego apostolskiego nauczania są słowa Jezusa wypowiedziane do św. Piotra: Ja prosiłem za tobą, żeby nie ustała twoja wiara. Ty ze swej strony utwierdzaj twoich braci (Łk 22,32).

Spotkanie naszej Wspólnoty z okazji rocznicy śmierci (1 grudnia 1916) Brata Karola i rocznicy  jego beatyfikacji (13 listopada 2005) miało miejsce 21 listopada 2010 r. w Wyższym Seminarium Duchownym w Opolu.

Kapłańskie braterstwo. Wspólnota kapłańska Jezus-Caritas potrzebuje nieustannej refleksji nad istotą swego kapłańskiego braterstwa. Dlaczego?

Wspólnota Kapłańska Jezus-Caritas jest wysiłkiem kształtowania życia kapłańskiego w oparciu o konkretną formę wypełniania kapłańskiego posłannictwa.

Bł. Karol de Foucauld jest duchowym przewodnikiem dla kapłanów pragnących realizować swoje posłannictwo zgodnie z Chrystusowym nakazem: „Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi.

Z inicjatywy Ojca Świętego Benedykta XVI w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa, 19 czerwca, Kościół rozpoczął Rok Kapłański.

Do jednego ze swoich niewierzących przyjaciół, H. Duveyriera, pisze: Po przyjacielsku zwracasz mi uwagę, że mało znasz moje przeszłe życie: jest proste, oto ono w kilku słowach. Gdy miałem pięć i pół roku, w 1864, straciłem ojca i matkę, od tego momentu byłem wychowywany przez dziadka ze strony matki oraz przez babkę, gdyż moja matka była jedynaczką. Mam siostrę, która była wychowywana wraz ze mną przez tych wspaniałych dziadków. Dziadek, hrabia de Molet, dawny oficer inżynierii, przeszedł na emeryturę w Alzacji, gdzie pozostaliśmy aż do wojny. Po roku 70-tym osiedliliśmy się w Lancy, tam ukończyłem studia i zostałem przyjęty do Saint Cyr… Stamtąd poszedłem do Saumur, a następnie do pułku Huzarów, a potem do Strzelców Afrykańskich.

Innemu z przyjaciół, H. de Castries, który zachwiał się w wierze, opowiada o swym nawróceniu: „Podczas mego pobytu w Paryżu, drukując opis podróży do Maroka, znalazłem się pośród osób bardzo inteligentnych, szlachetnych i wierzących; powiedziałem sobie wtedy (proszę wybaczyć sposób wyrażania się, powtarzam głośno swoje myśli): być może religia ta nie jest absurdalna.

odkrywana na nowo

de Foucauld, Mały Brat Jezusa

Słowa Bożego na Niedzielę

Już w I Niedzielę Adwentu - 1 grudnia, w wspomnienie bł. Karola de Foucauld

Jaka była historia życia błogosławionego brata Karola? Czym wyróżniała się jego duchowość?

Dlaczego duchowość Nazaretu

W imię Jezusa – tymi słowami rozpoczyna zawsze głoszenie nauk rekolekcyjnych brat Moris ze wspólnoty Małych Braci. Żyjemy w świecie, w którym wielu ludzi uznaje wartości, które niesie ze sobą chrześcijaństwo i chciałoby wierzyć w Chrystusa. Niejednokrotnie ci sami ludzie jednocześnie odcinają się od Kościoła i darzą go często niechęcią. W świecie wielkich przemian często zwraca się uwagę na sprawy przyziemne, a tym samym odwraca się od Boga. Brak harmonii, nieustanna gonitwa, zamęt – to obraz życia, który często nie wydaje się być czymś odległym, przeciwnie staje się bardzo realny. Dzisiejszy świat nie tyle żyje w epoce przemian, co bardziej przeżywa radykalną przemianę sposobu bycia, postępowania, wartościowania rzeczy i relacji, wszystko to znajduje się w głębokim kryzysie.

Świecka osoba

Mali Bracia Jezusa

Kościół lubi się celebrować: wasza ekscelencjo, księże infułacie, biskup mieszkający wpałacu.... - To nie jest specjalnie ewangeliczne - mówi Moris Maurin, mały brat Jezusa. - Kościół jest wiarygodny tylko wtedy, kiedy żyje tym, co głosi. Jezus zbawił nas nie jako król, ale jako brat.

Ojcze,

Powierzam się Tobie,
Uczyń ze mną co zechcesz.
Cokolwiek uczynisz ze mną
dziękuję Ci.

Jestem gotów na wszystko,
Przyjmuję wszystko,
Aby Twoja wola spełniała
się we mnie i we wszystkich
Twoich stworzeniach.

Nie pragnę nic więcej mój Boże.
W Twoje ręce powierzam
ducha mego,
Z całą miłością mojego serca.
Kocham Cię
i miłość przynagla mnie,
by oddać się całkowicie
w Twoje ręce,
Z nieskończoną ufnością,
Bo Ty jesteś moim Ojcem.

brat Karol de Foucauld

Wspólnota Kapłańska Jezus-Caritas pragnie pomóc we wspólnym trwaniu przy Panu Jezusie i w gorliwym pełnieniu swego pastoralnego posłannictwa.

W kolejną rocznicę śmierci - dziewięćdziesiąta rocznica śmierci bł. Karola de Foucauld, Małego Brata Jezusa (1 grudnia 1916 r.) i pierwsza rocznica Jego beatyfikacji (13 listopada 2005 r.) 

Wielcy przedstawiciele duchowości bł. brata Karola. Poznając wielkich przedstawicieli duchowości bł. Brata Karola proponujemy w niniejszym numerze naszych Materiałów przyjrzeć się sylwetce zmarłego 4 października 1988 r. Carla Carretto.

Wielcy przedstawiciele duchowości bł. brata Karola. Duchowość bł. Karola de Foucauld stworzyła w Kościele Katolickim przestrzeń, w której dojrzewało wielu wybitnych przedstawicieli życia chrześcijańskiego i autentycznych jego świadków.

Beatyfikacja pustelnika z Sahary Karola de Foucauld, Małego Brata Jezusa.

Uroczystość beatyfikacyjna Charles’a de Foucauld, Brata Karola „Małego Brata Jezusa” odbędzie się w oparciu o dekret Stolicy Apostolskiej w niedzielę 13 listopada br. w Rzymie.

Wszyscy ci, którzy swoje życie duchowe pragną kształtować w oparciu o duchowość Karola de Foucauld, Małego Brata Jezusa, pamiętają o jego rocznicy śmierci. Umarł śmiercią tragiczną 1 grudnia 1916 roku.

Każde pokolenie kapłanów - również współczesne - zobowiązane jest odważnie określić swoją tożsamość kapłańską, wypracować właściwe dla czasów, w których żyje, formy pastoralnego zaangażowania oraz budowania autentycznego świadectwa.

Mały Brat Karol od Jezusa, był zdecydowany całym swoim życiem oddychać Nazaretem. Żyjąc w Ziemi Świętej przez ponad trzy lata prowadził życie anonimowe, przebywając większość czasu na modlitwie. Po przyjęciu święceń kapłańskich, odczuwa głębokie pragnienie zamieszkania na Saharze, które realizuje żyjąc pośród muzułmanów. Miał nadzieję, że przyłączy się do niego, do nowej wspólnoty, kilku braci. Karol przygotował bardzo dokładnie statut, Regułę życia zakonnego opartą na naśladowaniu Jezusa z Nazaretu i adoracji.

Papież Benedykt XVI w naśladowaniu Świętego Proboszcza z Ars zauważa sposób na pogłębienie tożsamości kapłańskiej. Święty proboszcz z Ars zwykł był mawiać: «Kapłaństwo to miłość Serca Jezusowego». To wzruszające wyrażenie pozwala nam nade wszystko przywołać z sympatią i uznaniem ogromny dar, jaki stanowią kapłani nie tylko dla Kościoła, lecz także dla samej ludzkości. Bł. Karol de Foucauld jest duchowym przewodnikiem dla kapłanów pragnących realizować swoje posłannictwo zgodnie z Chrystusowym nakazem: Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata. Kapłaństwo jest wysiłkiem kształtowania powołania w oparciu o konkretną formę wypełniania kapłańskiego posłannictwa. Największym pragnieniem brata Karola było tworzenie małych wspólnot, których członkowie wzajemną miłością głosić będą miłość Pana Jezusa do tych, którzy nie doznali miłości. Karol był apostołem. Przede wszystkim miejcie wytrwałą miłość jedni ku drugim, bo miłość zakrywa wiele grzechów. Okazujcie sobie wzajemną gościnność bez szemrania! Jako dobrzy szafarze różnorakiej łaski Bożej służcie sobie nawzajem tym darem, jaki każdy otrzymał.

Nie sposób zliczyć uczniów Karola de Foucauld, a uniwersalność jego nauczania zdaje się być natchnieniem i wsparcie dla każdego człowieka dobrej woli, który pragnie żyć z Chrystusem, niezależnie od tego, jaka jest sytuacja społeczna tego człowieka. Czy to będzie ksiądz, zakonnik, świecki, żonaty czy bezżenny, robotnik czy mieszczanin – każdy może żyć duchowością nazaretańską. Cała duchowa rodzina, wywodząca się od ojca de Foucauld rozwinęła się, rozkwita z zaskakującą szybkością i w różnorodnych formach.