Nowa książka chyba najbardziej znanego w Polsce członka wspólnoty Małych Braci Jezusa – czyli brata Morisa – to zbiór rozważań z rekolekcji, które głosił do swoich współbraci.

Pierwsza w Polsce tak obszerna antologia pism duchowych brata Karola de Foucauld, będąca prawdziwą pomocą dla naszego wewnętrznego rozwoju.

Wielkie przyjaźnie Raissy Maritain to wspomnienia autorki z okresu jej młodości w Paryżu, gdy na Sorbonie była uczennicą Henriego Bergsona.

Autor razem z Małym Bratem pokazuje nam, jak przeżywać Eucharystię. Wprowadza nas w kruchy i piękny świat Obecności Jezusa pod postacią chleba.

Wydana została nowa książka księdza Janusza Umerle pt.: "Podręcznik modlitwy Karola de Foucauld". Jak sam tytuł wskazuje, można potraktować ją jako podręcznik nauki głębokiej, lecz prostej modlitwy.

Książka zawiera rozważania nad Psalmami 1-116, napisane przez Karola de Foucaulda w latach 1897-1898 podczas jego pobytu w Nazarecie.

Książka Małej Siostry Jezusa Annie z ujmującą prostotą i klarownością opowiada o ewangelicznym radykalizmie jednej z najbardziej fascynujących postaci Kościoła na przełomie XIX i XX wieku.

Zbiór cennych, głębokich duchowo myśli jest świadectwem człowieka, trapisty - pustelnika i misjonarza, który z piórem w ręku modlił się, myślał i przygotowywał najważniejsze decyzje swojego życia.

Tytuł tej książki może dziwić, a zatem należy koniecznie umieścić ów cytat pochodzący z listu brata Alberyka we właściwym kontekście: "...

Dla pragnących pogłębić swoje życie modlitewne autor przedstawia podstawy kontemplacji odwołując się do pism bł. Karola od Jezusa. Czytelnik dowie się m.in. co to jest kontemplacja, co ją ułatwia, co należy kontemplować, na czym polega kontemplacyjne patrzenie na świat oraz jak sam Karol de Foucauld uprawiał kontemplację.

 Książka stanowi niezwykłe świadectwo miłości dwojga ludzi, ukazuje możliwość kontemplacji w świecie, modlitwy w codziennym życiu. "Wielką potrzebą naszego wieku jest życie kontemplacją na drogach".

Czy dziś, w epoce pośpiechu, SMS-ów, e-maili, słowo "kontemplacja" ma jeszcze jakiś sens? René Voillaume, duchowy spadkobierca Ojca Karola de Foucaulda, przekonuje nas, że wczoraj, dziś i jutro kontemplacja, czyli po prostu modlitwa - modlitwa głęboka, wewnętrzna, skupiona - znaczy tyle co miłość.

13 listopada 2005 r. obyła się w Rzymie beatyfikacja jednego z największych i najbardziej znanych przewodników duchowych XX wieku. Rekolekcje z błogosławionym Karolem de Foucauld wzbogacają duchowo każdego zarówno tych, którzy wybierają wskazaną przez brata Karola drogę życia duchowego, jak i wszystkich, którzy podróżują po pustyni ludzkiego świata.

Jest to książka pełna prostoty. Zakonnik głosem wyważonym, spokojnym opowiada o Jezusie, o Jego życiu, czynach i uczuciach. Mówi jak ten, który słucha i umie pozostać w cieniu. Stoi za nim żarliwość, która nie porywa, a porusza do głębi.

Ta książka to świadectwo trudu związanego z poszukiwaniem drogi do Boga, które przynosi klucz do niełatwej sztuki życia Ewangelii w dzisiejszym świecie. Jest pomocą dla wszystkich, którzy czują się częścią błądzącego po pustyni świata.

Nieustannie odczytując na nowo z miłością Ewangelię, brat Karol do Foucauld poznał, że Jezus zechciał  być naszym Bratem i do ewangelicznego braterstwa nas zachęca: "Wszyscy braćmi jesteście" (Mt 23,8). Czy słuchamy i staramy się rozumieć to wołanie Jezusa? Cały Kościół jest wezwany do życia nazaretańskiego i życia błogosławieństwami.

Ojcze, powierzam się Tobie, uczyń ze mną, co zechcesz" - słowami tej najsłynniejszej modlitwy Brata Karola de Foucauld modlą się dziś na całym świecie ludzie świeccy, bracia i siostry zakonne oraz kapłani żyjący duchowością Nazaretu, jakiej nauczył ich nowy Błogosławiony Kościoła.

Książka nie jest autobiografią, bo Autor nie mówi o sobie. Mówi o Kościele, ale - co jest u nas czymś wyjątkowym - nie wykłada doktryny, nie katechizuje, dzieli się tym, czym żyje; bo tak o Kościele pisać może tylko ten, kto tajemnicą Kościoła żyje.

W swojej najnowszej książce Brat Moris zaprasza nas do odkrycia pragnienia modlitwy i kontemplacji. Nie jest to przywilej wybranych, jak sam pisze we wstępie: „Duch ofiaruje się nam w obfitości i o wiele więcej osób, niż możemy przypuszczać – i w dodatku żyjących w świecie – jest zaproszonych do tego w sercu”.

A cóż to za pomysł, by dzielić się tak wieloma sprawami ze swojego życia, często trudnymi, pełnymi powikłań, sprawami natury osobistej! Czyż nie będzie to wystawianie się na pokaz, oznaczające równocześnie brak dyskrecji?

Jakim doświadczeniem była kontemplacja dla bł. Karola de Foucauld, jak kształtowała Jego codzienność?

Eucharystia dla brata Karola jest największym darem i sakramentem. Wokół niej skupia całe swoje codzienne życie.

Eucharystia dla brata Karola jest największym darem i sakramentem. Wokół niej skupia całe swoje codzienne życie.

W jednym ze swoich listów ojciec Voillaume mówi o dwóch istotnych wartościach w powołaniu uczniów brata Karola. Są nimi pustynia i uszanowanie ludzi.

Człowiek miłuje tylko dlatego, że został już ogarnięty miłością. Modlitwa to myślenie o Bogu z miłością.

Życie Małego Brata jest przykładem drogi do zjednoczenia z Bogiem.

Duchowość Nazaretu, w swej istocie, jest naśladowaniem Jezusa żyjącego z Maryją i Józefem w życiu ukrytym w Nazarecie.

Dlaczego wybrał pustynię? Dlaczego Tamanrasset? Na najprostsze pytania trudno dać prostą odpowiedź.

MAŁE SIOSTRY JEZUSA

kontemplacyjne w świecie

„Bądźcie kontemplacyjne,

pozostając bardzo blisko waszych braci,

wtapiając się w ich życie,

dzieląc ich radości i cierpienia,

stając się wszystkim dla wszystkich!”

mała siostra Jezusa Magdalena

Powołanie do kontemplacji w świecie jednoczy w sobie dwa, tylko pozornie przeciwstawne, bieguny. Jest to życie ukryte i głęboko zakorzenione w Bogu i zarazem włączone w nurt codzienności, poprzez relacje przyjaźni i dzielenie warunków życia i pracy z ludźmi, którzy nas otaczają. Trwamy przed Jezusem na codziennej adoracji - w ciszy osobistego spotkania… i pragniemy szukać i odkrywać ślady obecności Boga w zwyczajnych wydarzeniach każdego dnia.
Relacja z Jezusem kształtuje wszelkie nasze relacje – zarówno we wspólnocie, jak i z innymi ludźmi. Jezus jest pasją naszego serca, On nadaje naszemu życiu sens i kierunek. Jego miłość pragniemy głosić całym życiem – to stanowi naszą misję w Kościele. Miłość Boga - Jezusa, który na drogach Galilei był bliski każdemu, zatrzymywał się, by spojrzeć na konkretnego człowieka, spotkać go w jego sytuacji życiowej. Jezusa, który wzruszał się ludzką biedą, uzdrawiał, odwiedzał domy grzeszników, dotykał trędowatych i przytulał dzieci… Jezusa, który sam najpierw stał się niemowlęciem, bezbronnym i rozbrajającym serca, Bogiem pełnym łagodności i dostępnym dla wszystkich…

„Nim zostaniesz zakonnicą, bądź człowiekiem, chrześcijanką w całym znaczeniu, sile i pięknie tych słów…” mała siostra Jezusa Magdalena

FORMACJA ZAKONNA MAŁYCH SIÓSTR JEZUSA

Etapy: - prepostulat ok. 5-6 miesięcy - postulat od 1-2 lat - nowicjat 2 lata (pierwszy rok nowicjatu:  z reguły w grupie międzynarodowej).
	- okres ślubów czasowych do 6 lat, W trakcie ślubów czasowych 2 lata są szczególnie poświęcone na pogłębianie wiedzy i wiary; małe siostry tworzą wówczas tzw. wspólnotę studencką (często międzynarodową) i razem korzystają z wykładów biblijnych, teologicznych.
- tzw. rok wspólny, podczas którego małe siostry pochodzące z różnych krajów wspólnie przygotowują się do ślubów wieczystych. Życie w międzynarodowych wspólnotach jest specyficzną cechą naszego zgromadzenia.
	- przed ślubami wieczystymi lub tuż po nich, małe siostry żyją przez kilka miesięcy w jednym z krajów Islamu.

Od początkowych etapów formacji małe siostry mieszkają w małych, zakorzenionych w środowisku wspólnotach, angażując się w pełni w życie modlitwy i pracy.