I Niedziela Adwentu, Światłość świata

27 listopada 2016 r. I Niedziela Adwentu

Światłość świata


Ewangelia Mt 24, 37-44

Jezus powiedział do swoich uczniów: Jak było za dni Noego, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego. Albowiem jak w czasie przed potopem jedli i pili, żenili się i za mąż wydawali aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki, i nie spostrzegli się, aż przyszedł potop i pochłonął wszystkich, tak również będzie z przyjściem Syna Człowieczego. Wtedy dwóch będzie w polu: jeden będzie wzięty, drugi zostawiony. Dwie będą mleć na żarnach: jedna będzie wzięta, druga zostawiona. Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie. A to rozumiejcie: Gdyby gospodarz wiedział, o której porze nocy złodziej ma przyjść, na pewno by czuwał i nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Dlatego i wy bądźcie gotowi, bo w chwili, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie.


Rozważanie

Żyjemy w takiej epoce, która nie lubi oczekiwać, czekać, wyczekiwać. Lubimy wszystko szybko (fast). Dlatego gdy czasem idziemy do sklepu, to od razu kupujemy wytarte spodnie, bo nie chcemy czekać, aż się same przetrą. Podobnie jest w życiu duchowym, zwłaszcza na modlitwie – kierujemy do Boga prośbę z nadzieją szybkiego jej zrealizowania. Jezus natomiast zachęca nas do bycia czujnymi, w dzień i w nocy, abyśmy stali na straży w bramie naszego serca, nie pozwalając wejść złemu pod różnymi postaciami. Słowo adwent oznacza oczekiwanie, a więc wyczekujmy Chrystusa! Św. Paweł daje adwentową wskazówkę, aby przyoblec się w Chrystusa i nie troszczyć się zbytnio o ciało. Chciałoby się powiedzieć: święty Pawle, chyba Ci się coś pomyliło. Przecież my, oprócz tego, że żyjemy szybko mamy dodatkowo kult swego bądź czyjegoś ciała. Fitness, siłownia, aerobik, zumba, krem na dzień, na noc, peeling do ciała, „spa and wellness” – to jest kult ciała. Chcemy i lubimy dobrze wyglądać. Jednak to nie jest najważniejsze w naszym życiu. Powinniśmy przejąć się bardziej naszym życiem duchowym, w nim się ćwiczyć. Jezus chce ciebie i mnie na progu adwentu zapytać: co robisz, aby odnowić ducha, serce, aby uwrażliwić sumienie? Kiedy dokonałeś całościowego oczyszczenia z grzechów? „Odrzućmy więc uczynki ciemności, a przyobleczmy się w zbroję światła”. Przyobleczmy się w Chrystusa – Światłość świata!

 

Modlitwa

Wszechmogący Boże, prosimy Cię, tak kieruj naszą wolą, byśmy, przygotowując się przez dobre uczynki na spotkanie z przybywającym Chrystusem, wezwani mogli stanąć po Jego prawicy i wejść do królestwa niebieskiego.
Niech nas, o Panie, na tym przemijającym świecie podtrzymuje Sakrament, który sprawowaliśmy, i niech nas od tej chwili nauczy kochać rzeczy niebieskie oraz szukać wartości nieprzemijających (Mszał Polski: kolekta i modlitwa po Komunii).

 

Rozważa diakon Rafał Kowalski, Wyższe Seminarium Duchowne w Koszalinie.