03 kwietnia 2016 r. II Niedziela Wielkanocna, Miłosierdzia Bożego

„Utraciliśmy raj, a zyskaliśmy niebo. Dlatego nasz zysk jest większy niż strata” Św. Jan Chryzostom. Kochane małe siostry, mali bracia, wszyscy: Siostry i Bracia! - odkupieni przez Jezusa Chrystusa przyjaciele!

28 marca 2016 r. Poniedziałek w oktawie Wielkanocy

27 marca 2016 r. Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego

26 marca 2016 r. Wielka Sobota

25 marca 2016 r. Wielki Piątek

24 marca 2016 r. Wielki Czwartek

20 marca 2016 r. Niedziela Palmowa, czyli Męki Pańskiej

Od 15 marca 2016 r. zaczynamy w naszej Rodzinie Karolowej odmawiać nowennę do bł. Brata Karola de Foucauld przed 1 grudnia 2016 roku (stulecie jego narodzin dla Nieba).

„Wy jesteście światłem świata… Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie.” (Mt 5, 13,16)

13 marca 2016 r. V Niedziela Wielkiego Postu

To już drugi raz Małe Siostry: Krysia Klara i Kasia Anna odwiedziły braci z więzienia w Strzelcach Opolskich.

Kontemplacja z całą pewnością bardzo mocno wpisuje się w duchowość Nazaretu, ona z niej wypływa.

Propozycja europejskiej młodzieży z duchowej rodziny Karola de Foucauld. Zaproszenie kierowane jest do przyjaciół Karola de Foucaulda na pobyt w Taize (21-28 sierpnia) i odbycia wspólnej pielgrzymki z Macon doTaize (16-21 sierpnia).

6 marca 2016 r. IV Niedziela Wielkiego Postu

Zapraszamy na czwarte spotkanie wspólnoty brata Karola, które odbędzie się w Niedzielę 13 marca 2016 r. w duszpasterstwie akademicki Resurrexit w Opolu, ul. Drzymały 1.

28 luty 2016 r. III Niedziela Wielkiego Postu

21 lutego 2016 r. II Niedziela Wielkiego Postu

Poniżej - propozycje rozważań stacji Drogi Krzyżowej, które zostały napisane przez brata Karola de Foucauld.

14 lutego 2016 r. I Niedziela Wielkiego Postu

10 lutego 2016 r. Środa Popielcowa

Zapraszamy na szczególny czas rekolekcji w Roku Jubileuszowym brata Karola. Rekolekcje w drodze odbędą się w dniach 13-21.08.2016 r. Informujemy Was już teraz tak, aby można było sobie zaplanować ten czas.

7 lutego 2016 r. V Niedziela Zwykła

Tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy nie zginął, ale miał życie wieczne. Mt 3, 16

W Dużym Domu we Wrocławiu w dnia 13-15 listopada 2015 r. odbyła się sesja zorganizowana przez wspólnoty żyjące duchowością bł. Karola de Foucauld i Magdaleny Hutin, założycielki małych sióstr Jezusa.

Aktualności Radia Watykańskiego z dnia 28 stycznia 2016 r.

31 stycznia 2016 r. IV Niedziela Zwykła

Aktualności Radia Watykańskiego z dnia 22 stycznia 2016 r.

24 stycznia 2016 r. III Niedziela Zwykła

Duży Dom – Prywatne stowarzyszenie wiernych – Wspólnota Rodzin żyjących duchowością bł. Karola de Foucauld i małej siostry Jezusa Magdaleny.

Chcąc zrozumieć, czym żyjemy we wspólnocie Dużego Domu, trzeba wniknąć w pragnienia, które ukształtowały życie bł. Karola de Foucauld i małej siostry Jezusa Magdaleny. Żyli oni życiem zakonnym, jednak oboje niezwykle głęboko rozumieli i cenili życie rodzinne – często nawiązywali do niego i z niego czerpali swoje intuicje. Wiele myśli zawartych w ich pismach założycielskich jest na tyle uniwersalnych, a równocześnie odkrywczych, że mogą być światłem dla osób żyjących w rodzinach. Staramy się przeszczepić na grunt świeckiego życia elementy duchowości, której uczymy się od brata Karola i msJ. Magdaleny, korzystając z przykładu i doświadczeń małych braci i małych sióstr.
    Wspólnota Duży Dom powstała w 1988 roku. Wielorodzinny budynek został wybudowany przez specjalnie w tym celu założoną Spółdzielnię Mieszkaniową na zwykłych w tamtym czasie zasadach kredytowania mieszkań spółdzielczych. Na poddaszu urządzono prostą kaplicę, mogącą pomieścić nawet kilkadziesiąt osób. Tam, w 1992 roku, za zgodą ks. kardynała Henryka Gulbinowicza w tabernakulum zamieszkał Pan Jezus w Najświętszym Sakramencie. W chwili obecnej w życie Wspólnoty zaangażowanych jest 13 osób.
Duży Dom powstał dla Eucharystii. Członków Wspólnoty łączy wiele, jednak bez wątpienia Msza św. i czas adoracji Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie jest centrum naszego życia i stanowi najgłębszy sens istnienia Wspólnoty. W tę rzeczywistość wpisana jest nasza codzienność. Opowieść o Dużym Domu w swoim najistotniejszym wymiarze odnosi się głównie do tej rzeczywistości.
Mieszkamy blisko siebie, jednak Duży Dom nie jest w ścisłym znaczeniu wspólnotą życia. Nie mamy wspólnoty dóbr materialnych – kaplica i pomieszczenia gościnne należą wprawdzie do Wspólnoty, ale każda rodzina zachowuje pełną niezależność finansową. Decyzje, które podejmujemy, nigdy nie sięgają w głąb spraw rodziny. Równocześnie życie łączy nas mocniej, niż byłoby to wtedy, gdybyśmy mieszkali w pewnej odległości i spotykali się systematycznie. Nasuwa się podobieństwo z życiem dużej rodziny – dzieci znają się od małego, wychowują w bliskości, rodzice w sposób naturalny dzielą swoje radości i troski, są blisko, gdy dzieje się coś ważnego lub trudnego. Duży Dom ma swoją misję w Kościele i dlatego nie można o nim myśleć jedynie jako o domu z kaplicą, w którym każda rodzina żyje wprawdzie pobożnie, ale całkowicie niezależnie i bez uwzględniania charyzmatu wspólnoty. Troszcząc się o autentyzm życia wspólnotowego, trzeba mieć na uwadze zarówno wzajemną miłość, jak i wierność misji Wspólnoty. Jednym z powodów, by w tej wierności trwać, jest to, że Pan Jezus w Najświętszym Sakramencie został powierzony Wspólnocie, która zaprosiła Go z miłości i która wie, że nigdy i niczym nie wypowie swojej wdzięczności za ten Dar i za zaufanie, jakim obdarował ją Kościół.
Przynależność do Wspólnoty nie jest związana z koniecznością mieszkania w jednym domu. W statucie Dużego Domu zapisana jest możliwość bycia członkiem stowarzyszonym włączającym się w życie i modlitwę Wspólnoty w zakresie ustalanym indywidualnie.
Małżonkowie, którzy decydują się żyć we wspólnocie, powinni tam odnaleźć swoją drogę życia małżeńskiego. Chodzi jednak nie tylko o to, by wspólnota nie „przeszkadzała” troszczyć się o jedność w małżeństwie. Nasze życie we wszystkich wymiarach jest jednością, wspólnota ma być dla małżeństwa i rodziny naturalnym środowiskiem realizacji miłości. Podstawowe powołanie małżeńskie zostaje wpisane w szerszy ideał. Życie nim nie przeszkadza głębokiej komunii małżonków. Jest dla niej uprzywilejowanym miejscem wypełnienia, miejscem radości nie tylko wspólnotowej, ale i małżeńskiej, wybraną drogą, którą mąż i żona chcą iść z innymi.
Jesteśmy przekonani, że duchowość Nazaretu przeżywana tak, jak ją rozumiał brat Karol, jest bardzo potrzebna i może być realizowana także w życiu świeckim. Są ludzie gorąco kochający Pana Boga, którzy takiej duchowości szukają, nie wiedząc, że istnieje. Jeśli zostanie odkryta, życie kontemplacyjne będzie coraz głębiej przenikać w świat.
Członkowie Wspólnoty Duży Dom podjęli przed laty próbę przeżywania rzeczywistości życia rodzinnego w jak najgłębszej jedności z Panem Jezusem. Staraliśmy się to czynić we wzajemnej wspólnotowej bliskości. Chętnie porozmawiamy o doświadczeniu minionych lat z osobami, które w życiu świeckim dążą do codziennego, głębokiego związku z Bogiem.
Kontakt: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.